Yüksek Mahkeme'nin geçen hafta aldığı karar, Demokratlara, Beyaz Saray'ın sosyal medya şirketlerini muhafazakar içerikleri sansürlemeye zorladığı yönündeki Cumhuriyetçi iddialarına karşı bir zafer kazandırdı; ancak Wharton pazarlama profesörü Pınar Yıldırım, mücadelenin henüz bitmediğini söyledi.

Uzun zamandır devam eden sosyal medya içeriklerinin denetlenmesiyle ilgili tartışmaların, özellikle bu bölücü seçim yılında, devam edeceğini düşünüyor.

"Tartışma devam edecek çünkü içeriği düzenleyen mevcut yönergelerimiz veya yasalarımız yok ve seçime yaklaştıkça potansiyel olarak daha fazla tartışma göreceğiz," dedi Wharton Business Daily ile yaptığı röportajda.  "Tüketiciler arasında tartışılıyor, politika yapıcılar arasında tartışılıyor, reklamverenler arasında tartışılıyor, farklı partiler arasında tartışılıyor."

Sosyal ağları ve toplum üzerindeki etkilerini inceleyen Yıldırım, kontrolün sorunun merkezinde olduğunu söyledi. Yanlış bilgi veya dezenformasyonun ne olduğuna kim karar veriyor? Hangi tür içeriklerin denetlenmesi gerektiğine kim karar veriyor? Ve bu denetleme nasıl yapılmalı?

Sosyal Medya ve Serbest Piyasa

Yüksek Mahkeme'deki davada, Missouri, Louisiana eyalet liderleri ve beş bireysel sosyal medya kullanıcısı, Biden yönetimini kamu sağlığı ve seçimlerle ilgili içerikleri kaldırmaya zorlamak için bir zorlama kampanyası yürüterek Birinci Değişiklik'i ihlal etmekle suçlayarak alt mahkemede dava açtı. Yüksek Mahkeme, 6-3 oyla davacıların iddialarını destekleyecek yeterli kanıt sunamadıkları için davayı açmak için yasal bir hakları olmadığına karar verdi . Çoğunluk adına yazan Yargıç Amy Coney Barrett, hükümetin bazı moderasyon kararlarında rol oynamasına rağmen platformların "kendi yargılarını kullandıklarını" söyledi.

Yıldırım, kararın teknik bir ayrıntıya dayandığını, bu nedenle paydaşları içerik denetimi konusundaki soruyu çözmeye daha da yaklaştırmadığını söyledi. Amerika Birleşik Devletleri, platformların tüketici davranışına göre içeriği dikte etmesine izin veren serbest piyasa yaklaşımını sürdürebilir veya düzenlemeler ve diğer yasal güvenceler yoluyla kontrollü bir yaklaşım izleyebilir.

"Tartışmalar devam edecek çünkü içeriği düzenleyen mevcut yönergelerimiz veya yasalarımız yok ve seçime yaklaştıkça potansiyel olarak daha fazla tartışma göreceğiz."— Pınar Yıldırım

Yıldırım, Almanya'daki sosyal medya platformlarının nefret içeriklerini ve yanlış bilgileri kaldırmasını gerektiren Ağ Uygulama Yasası'na atıfta bulundu. Yasanın 2017'de kabul edilmesinden bu yana, özellikle mülteci karşıtı içerik olmak üzere çevrimiçi nefret söyleminde ölçülebilir bir düşüş olduğunu söyledi. Araştırmacılar ayrıca çevrimdışı nefret suçları olaylarında da bir düşüş buldu.

"Bu düzenlemelerin amacı, hükümete hangi konuların öncelikli olduğu konusunda güç vermek değil, aynı zamanda bireyleri korumaktır," dedi. "Bu yüzden neyin doğru şey olduğuna karar vermek gerçekten zorlaşıyor. Bireyleri korumak istiyoruz ve bireylerin hükümetten ne istedikleri konusunda çok farklı tercihleri ​​var."

Politika yapıcıların iyi niyetli düzenleyici korumalar tasarlasalar bile, sonraki yönetimin kısıtlamaları kendi çıkarları doğrultusunda manipüle etmesini engelleyecek hiçbir şey olmadığını söyledi.

Yıldırım, sansür konusunun hükümetin kendisi kadar eski olduğunu belirtti. Tarih, siyasi liderlerin geleneksel medya biçimleri üzerinde etki kurma örnekleriyle doludur. Modern çağda, bu gerilim, üretken yapay zeka ve derin sahtecilikler de dahil olmak üzere yeni medya ve sosyal medyanın bazı kullanıcılar, özellikle çocuklar ve gençler üzerinde aldığı belgelenmiş ruh sağlığı bedeliyle karmaşıklaşıyor.

"Tüm bu potansiyel sorunların bir sonucu olarak, daha fazla tartışma göreceğiz ve sosyal medyadaki içerikleri hükümet aracılığıyla düzenlemeye yönelik daha fazla teklif göreceğiz," diye belirtti. "Bununla birlikte, piyasaların karar vermesine izin vermekle karşılaştırıldığında, bireyleri korumak için her zaman üst düzey, yukarıdan aşağıya düzenlemelerin daha etkili olduğunu düşünmüyoruz."